خزرتیترخبر: (حسین نجفی) - افزایش تعداد مدیرانی که میل‌شان به دیده شدن در رسانه‌ها آن‌ها را به مرز بلاگری کشانده و بخشی از تلاش و تمرکزشان بر تولید محتوای جذاب برای نمایش در فضای مجازی است، زنگ خطری برای ساختار رسمی اداری کشور محسوب می‌شود و در صورت استمرار این وضعیت باید در آینده نه چندان دور منتظر آسیب‌های تحمیلی این روند بر نظام بروکراتیک باشیم.

در عصر سلطه شبکه‌های اجتماعی، مرز میان مسئولیت اداری و حضور رسانه‌ای روزبه‌روز کمرنگ‌تر می‌شود، فرمانداران و بخشدارانی که تا دیروز نماد اقتدار و نظم اداری بودند، امروز با لباس غیررسمی در قاب‌های اینستاگرامی ظاهر شده و ویدیوهای انگیزشی منتشر می‌کنند و البته به مثابه‌ اینفلوئنسرهای محلی، دنبال‌کننده جذب می‌کنند، اما این تغییر چهره چه پیامدهایی برای ساختار سلسله‌مراتب بروکراسی دارد؟

مدیران بلاگر نه با امضای بخشنامه‌ها و صدور دستورهای عمرانی و پیگیری‌های فنی و مکاتبات تخصصی، بلکه با کپشن‌های احساسی و لایک‌های مردمی شناخته می‌شوند، این جابه‌جایی در منبع مشروعیت، باعث تضعیف اقتدار اداری و بی‌اعتمادی به فرآیندهای رسمی خواهد شد.

وقتی مسئولان اجرایی بیشتر نگران بازخورد فالوورها هستند تا ارزیابی‌های سازمانی، اولویت‌ها تغییر می‌کند، در همین رابطه توجه به جغرافیای مجازی و واقعی بسیار حائز اهمیت است، در فضای مجازی، مخاطبان و فالوورهای استان‌ها و شهرستان‌های مختلف هم می‌توانند در کامنت و لایک و استوری و بازنشر اثرگذار باشند، اما رضایت واقعی مردم محلی در جغرافیای مسوولیت مدیر محو می‌شود.

نباید فراموش کنیم که ساختار اداری بر پایه نظم و سلسله‌مراتب و پاسخ‌گویی بنا شده است، اما فرمانداران و شهرداران و مدیرانی که برند شخصی خود را در فضای مجازی می‌سازند، گاه از چارچوب‌های اداری عبور کرده و با اقدامات نمایشی، جایگاه خود را فراتر از ساختار رسمی تعریف می‌کنند.

در همین رابطه به مصادیق متعدد اعم از فرمانداران در شهرستان‌های مختلف و حتی شهرداربلاگرهای پایتخت می‌توان اشاره کرد که برخی از آن‌ها بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های رسمی هم داشت، این رفتارها نه‌تنها موجب سردرگمی در روابط سازمانی می‌شود، بلکه انگیزه کارکنان پایین‌دست را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در نگاه نخست، ارتباط مستقیم با مردم و شفاف‌سازی عملکرد، اقدامی مثبت تلقی می‌شود و اتفاقا پاسخگویی مدیران در فضای کامنت‌ها و محیط‌های رسانه‌ای و حضور و پاسخگویی در لایوهای اینستاگرامی، بسیار هم مثبت و خوب است، اما وقتی این ارتباط به نمایش‌گری و رقابت برای دیده‌ شدن تبدیل شود، اصل خدمت‌رسانی قربانی دیده‌ شدن می‌شود، در حالی مسئولان اجرایی باید بدانند که محبوبیت مجازی جایگزین کارآمدی واقعی نیست.

برای مقابله با آسیب‌های ناشی از بلاگری مدیران باید به ریشه‌های نظام بروکراسی بازگشت؛ جایی که ارزیابی عملکرد نه بر اساس تعداد فالوور، بلکه بر مبنای شاخص‌های فنی، مالی و اجرایی صورت می‌گیرد.

در ساختار اداری کشور، تیم‌های ارزیابی عملکرد نقش حیاتی در سنجش اثربخشی مدیران دارند، این تیم‌ها باید متشکل از مدیران باسابقه، کارشناسان مطلع از نظام بودجه‌ریزی و متخصصان فنی باشند که توانایی تحلیل دقیق پروژه‌ها، تخصیص منابع و میزان تحقق اهداف را دارند، حضور این افراد در فرآیند ارزیابی، مانع از آن می‌شود که عملکرد مدیران صرفاً بر اساس دیده‌شدن در فضای مجازی سنجیده شود.

در کنار تقویت ارزیابی‌های تخصصی، باید شیوه‌نامه‌ای شفاف برای نحوه حضور مسئولان در فضای مجازی تدوین شود، این شیوه‌نامه باید مرز میان اطلاع‌رسانی حرفه‌ای و بلاگری شخصی را مشخص کند و از تبدیل مسئولان به چهره‌های نمایشی جلوگیری کند، حضور در فضای رسانه‌های دیجیتال بسیار مهم است، اما تدوین نظام حکمرانی فرهنگی بسیار مهم‌تر است و نباید شاهد رهاشدگی در این حوزه باشیم./ایرنا

🆔@khazartitrekhabar
🌐Khazartitrekhabar.ir